با این تفاوت که سیستم آن به دو بخشِ مسترنود و ماینرها تقسیم می‌شود. کاربری که قصد تبدیل شدن به یک مسترنود را دارد باید حداقل هزار دش در اختیار داشته باشد. مسترنودها به عنوان سرورهای ویژه‌ای عمل می‌کنند که وظایف اصلی در شبکهٔ رمزارز دش را بر عهده دارند. 

• حفظ حریم خصوصی تراکنش‌ها (ارسال خصوصی)
• انجام تراکنش‌های فوری (ارسال فوری)
• نظارت و سیستم خزانه داری

همانطور که در نمودار زیر مشاهده می‌کنید، یک شبکهٔ قوی و رو به رشد از مسترنودهای دش ترسیم شده است.

این مسترنودها امنیت شبکه را بهبود می‌بخشند و اطمینان حاصل می‌کنند که تراکنش‌ها با سرعتی که سازندگان دش تعیین کرده‌اند همخوانی داشته باشند. این امر بستگی به تلاش و هزینه‌ای که مسترنودها انجام می‌دهند دارد و در ازای آن پاداش دریافت می‌کنند. هر مسترنود در ازای استخراج یک دش، ۴۵ درصد پاداش دریافت می‌کند. یک سکهٔ دش که توسط ماینرها استخراج شود، به روش زیر تقسیم می‌شود:

• ۴۵ درصد پاداش‌ها (۰.۴۵ دش) به ماینرها تعلق می‌گیرد
• ۴۵ درصد پاداش (۰.۴۵ دش) به مسترنودها تعلق می‌گیرد
• ۱۰ درصد نیز (۰.۱۰ دش) صرف بهبود شبکه می‌شود

بیشتر بخوانید: شاردینگ چیست؟

ارسال خصوصی

یکی از مشکلاتی که بلاک چین بیت کوین با آن مواجه است عمومی بودن آن است، به طوری که اگر یک تراکنش در شبکه انجام شود، هر کس در جهان که دسترسی به اینترنت دارد می‌تواند موارد زیر را در مورد آن بفهمد:

• آدرس عمومی فرستنده و دریافت کننده 
• مبلغ تراکنش
• تاریخچهٔ تراکنش‌های قبلی بیت کوین

مشکلات را می‌بینید؟ هیچ شباهتی به پول‌های فیات ندارد و جزئیات هر تراکنش تنها به طرف‌های معامله ختم نمی‌شود بلکه همه (منظورم از همه، تمام افراد جهان است که دسترسی به اینترنت دارند!) می‌توانند از جزئیات تراکنش خبردار شوند.

دش اما تمامی این مشکلات را در نسخهٔ خود رفع کرده است و سیستمی به نام "ارسال خصوصی" را برای حفظ حریم شخصی تراکنش‌ها ارائه داده است. به همین خاطر، تراکنش‌های دش غیر قابل رهگیری هستند و هیچکس نمی‌تواند از هویت کاربران با خبر شود. همانطور که گفتم مسئولیت حفظ حریم خصوصی تراکنش‌ها برعهدهٔ مسترنودها است.

این ویژگی باعث می‌شود تا دش به عنوان یک رمزارز "تبدیل پذیر" شناخته شود. آیا می‌دانید تبدیل پذیر بودن به چه معناست؟ تمام پول‌های فیات (مانند دلار، یورو، پوند و غیره) همگی تبدیل پذیر هستند. این بدان معناست که همهٔ واحد‌های پول به یکدیگر قابل تبدیل هستند، یعنی با داشتن ده دلار می‌توانید چند یورو تهیه کنید و برعکس. 

اما این امر برای بیت کوین میسر نیست، زیرا تراکنش‌های بیت کوین قابل رهگیری هستند و شخصی که در حال خرید آن است می‌تواند از پذیرش بیت کوینی که در گذشته در تجارت غیرقانونی استفاده شده خودداری کند. از آنجایی که تراکنش‌های ارز دیجیتال دش غیرقابل رهگیری هستند، تاریخچهٔ آن‌ها نامعلوم است. این بدان معناست که ارز دیجیتال دش تبدیل پذیر است. 

ارسال فوری

به طور میانگین،‌ ده دقیقه طول می‌کشد تا یک تراکنش بیت کوین تایید شود. در آن سو، تنها چند ثانیه طول می‌شد تا تراکنش‌ با استفاده از ویزا یا مسترکارت انجام شود.

این امر باعث شده است تا سوالات فراوانی در مورد مقیاس پذیری بیت کوین و استفادهٔ گسترده از آن مطرح شود. دش اما این مشکل را با فرایند خاصی به نام "ارسال فوری" برطرف کرده است. تراکنش‌های دش به لطف این فرایند بلافاصله توسط شبکهٔ مسترنود تایید می‌شوند.

البته گفتنی است کارمزد فرایند ارسال فوری نسبت به تراکنش‌های معمولی دش که تقریبا ۲.۵ دقیقه طول می‌کشند بیشتر است. اما فکر کنم کسی حاضر نباشد به خاطر کمی قیمت کمتر ۲.۵ دقیقه صبر کند. معمولا همه با پرداخت کارمزدی بیشتر فرایند ارسال فوری را انتخاب می‌کنند.